در این دسته از نوزادان قلب آن‌ها نمی‌تواند به درستی کار پمپاژ طبیعی خون را به صورت ریتمیک انجام دهد و آن‌ها باید از ضربان ساز استفاده کنند.

فعالیت های هورمونی توضیحی مناسب برای عوامل خطرناک زیر هستند:

فردی که در خانواده او سابقه ابتلا به لوپوس وجود نداشته است؛ اما بیماری های خود ایمنی دیگر در خانواده او وجود داشته، هم ممکن است مبتلا شود.

به همراه قرص های استروئیدی مصرف شوند تا مقدار دوز استروئید کاهش پیدا کند.

بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌تواند باعث التهاب در پوست، مفاصل، ریه، کلیه، خون، قلب و یا ترکیبی از موارد گفته شده شود.

به همین دلیل است که لوپوس بر بعضی از ارگان ها تاثیر می گذارد و بر بعضی دیگر تاثیری ندارد.

برخی افراد بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری هستند و مواردی مانند عفونت‌ها، مصرف برخی داروها یا حتی تماس با نور خورشید می‌تواند بروز بیماری را تحریک کند. درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد و هدف از درمان، کنترل علائم و محدود شدن میزان آسیب وارده به ارگان ها و بدن می باشد.

بیماری لوپوس به بافت مغز نیز آسیب می‌‌رساند. به همین دلیل بیماران از درد در ناحیه سر، گیجی و تغییر خلق و خو رنج می‌برند.

امروزه شواهد کافی مبنی بر دست داشتن استروژن در بیماری لوپوس در اختیار نیست. اگر ارتباطی وجود داشته باشد، درمان های بر پایه استروژن در تنظیم شدت این بیماری موثر هستند؛ البته باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.

اما گاهی شدت التهاب اندام‌ها و اختلال در عملکرد کلیه‌ها به حدی بیماری لوپوس شدید است که فرد فوت می‌کند.

در دهان افراد مبتلا به بیماری لوپوس زخم‌های قرمز رنگی مشاهده می‌شوند که با هاله ای سفید و خطوط تابشی سفید احاطه شده اند.

پردنیزون و سایر انواع کورتیکواستروئیدها می‌توانند با التهاب لوپوس مقابله کنند.

وجود پروتئین، سلول های قرمز خونی و بافت های سلولی همگی میزان فعالیت کلیه را نشان می دهند.

شواهد محدودی درباره تاثیر رژیم غذایی در کنترل بیماری لوپوس وجود دارد، با این حال برخی شواهدی هستند که داشتن یک رژیم غذایی حاوی مقادیر کمی چربی اشباع ‌شده و مقادیر بالایی روغن چرب امگا ۳ که در ماهی روغنی وجود دارد، ممکن است مفید باشد.